Developers op reis

Men zal waarschijnlijk bekend zijn met het concept van een conferentie. Je hebt een zaal, een aantal al dan niet bekende sprekers en honderden andere mensen om voorlangs te lopen om bij dat ene vrije stoeltje te komen. Als je eenmaal zit wacht je in spanning tot de lichten uit gaan, de presentator de eerste spreker aankondigt en vervolgens hoor je een uur lang (of langer) die spreker vol enthousiasme vertellen over wat voor cools hij nu doet. Althans, zo gaat het meestal.

In Spanje gaat het blijkbaar íetsjes anders. Daar zijn ze toch wat meer van het ‘komt wel goed’ principe, en doen ze niet zo moeilijk over een beetje uitloop. Wij (Danny, Frank en Tuna) waren daar niet van op de hoogte toen we keurig om 8:05, vijf minuten na het openen van de Auditori AXA, binnen kwamen lopen voor het ons beloofde en begeerde ontbijt. We waren dermate vroeg dat er net koffie stond en zelfs de verschillende stands van sponsors nog onbemand waren. Een klein gevalletje culture shock, maar gelukkig vulde de ruimte zich snel op en al gauw was er niks meer te bekennen van de rust en leegte die ons begroette bij binnenkomst.

Sterker nog, het werd druk. Erg druk. PHP leeft in Barcelona, een statement dat later door de presentator werd bevestigd. Ricard, de presentator, heette ons welkom en vertelde kort over de geschiedenis van de conferentie, en hoe Barcelona (volgens hemzelf uiteraard) de onbetwiste PHP hoofdstad van Spanje is. Kijken we naar het bewijs, dat kunnen we hem alleen maar gelijk geven: de boel heet ‘PHP Barcelona’, niet ‘PHP Madrid’. Instemmend knikken dus.

Wel krijgen we meteen het volgende struikelpunt van de organisatie voor onze kiezen: Spanjaarden praten snel, ongeacht welke taal ze op dat moment spreken. Nu zijn wij de Engelse taal best machtig, maar op veel momenten was het moeilijk om de presentator te volgen. Dat viel anderen ook op, want er werd aardig wat commentaar geleverd op de spraakwaterval die hij produceerde. Op af en toe wat langzamer praten na werd daar niet veel mee gedaan, wat jammer was. Vooral bij de Q&A na de talks is het fijn om niet alleen het antwoord te horen, maar ook wat er nou gevraagd werd.

Na de opening was het dan tijd voor de eerste talk van de dag, en die werd gegeven door niemand minder dan Rasmus Lerdorf, de ontwikkelaar van PHP himself. Een bijzonder nuchtere vent, die ons trakteerde op een paar schattige kinderfoto’s van zijn jeugd op de Noordpool. Het blijkt dat hij opgroeide in de overtreffende trap van the middle of nowhere, op een meetstation in het hoge noorden van Groenland. Hij vertelt over zijn eerste computer en hoe hij op het idee kwam om PHP te ontwikkelen. Een leuk achtergrondverhaal wat uitmondt in de filosofie achter de taal en waar het in de toekomst heen gaat. Om het bij zijn woorden over de huidige staat van PHP te houden: “I don’t care about people ranting about how bad PHP is and how stupid I am… on their WordPress blogs”.

Het geeft aan hoe hij denkt over programmeren en software in het algemeen: het gaat niet om hoe mooi je code is, maar om wat je code bewerkstelligt. Als voorbeeld geeft hij een applicatie die bij natuurrampen ingezet kan worden om overlevers die onder puin vandaan zijn gehaald te registreren, zodat mensen hun dierbaren kunnen opzoeken als ze gevonden zijn. Hij maakt het punt dat je de allermooiste, elegantste en efficiëntste code ooit kunt schrijven, maar het moet gaan om de impact van je applicatie op het welzijn van mensen en de wereld. Een nobel streven. Onze API zal voorlopig geen levens redden, maar het is wel iets wat iedere developer aan het denken zou moeten zetten.

De andere talks (die we in opvolgende blogs uitgebreid beschrijven) waren ook stuk voor stuk van hoog niveau en interessant om te volgen. Deze talks kwamen van onder andere Matthias Noback, Derick Rethans en Thijs Feryn. Geen kleine namen, en ook onderwerpen waar je echt wat aan hebt. Dat is waar het uiteindelijk om draait bij zo’n conferentie bijwonen: jezelf ontwikkelen. Als developer staat je werkgebied nooit stil en moet je bijblijven met wat er allemaal gebeurt. Nieuwe design patterns, veranderingen aan talen, processen die verbeteren, er komt haast geen einde aan. Een conferentie waarbij je zoals deze twee dagen in een stoel nestelt en als een spons probeert zoveel mogelijk informatie en inzichten van de sprekers en anderen om je heen op te nemen zijn daarvoor een prima middel. Je kunt uren op StackOverflow browsen en op die manier je kennis op peil houden, maar je zult weinig nieuwe concepten leren kennen.

Juist daarom is het zo goed om naar een conferentie te gaan en te luisteren naar wat anderen te zeggen hebben over gebieden waar je minder bekend mee bent. Door de opzet van deze conferentie (één zaal, sprekers sequentieel na elkaar) krijg je van al die verschillende ideeën wat mee. Ook al ben je er al bekend mee, je hoort altijd wel iets nieuws, iets wat je zelf anders interpreteerde of iets waardoor stukken ineens op hun plek vallen.

Uiteraard is dat niet altijd het geval; er zijn zat conferenties waarbij meerdere talks tegelijk plaatsvinden in verschillende zalen. Je moet dan kiezen welke talks je wel bij wil zijn, en welke je mist. Pro-tip van ons in zo’n geval; zorg dat je collega’s mee hebt. Tijdens de Dutch PHP Conference van 2018 hebben wij ons ook verdeeld over de verschillende praatjes, en zo alsnog verschillende nieuwe dingen gehoord. De een kan naar een talk over machine learning voor beginners, de ander naar hoe je de user acceptance van je applicaties kunt verhogen, en de laatste naar de wiskunde achter cryptografie. Je hoeft niet meteen als een expert op dat gebied de ruimte uit te lopen, maar door erover te praten met je collega’s kun je direct ideeën bespreken voor wat je er zelf mee kunt gaan doen. Je hebt aanknopingspunten voor nieuwe kennis, of net dat ene onduidelijke gedeelte in een bepaald design pattern kunnen ophelderen. De waarde van een conferentie bijwonen zit hem wat ons betreft in de diversiteit van de onderwerpen.

En daarom moet je naar conferenties gaan.